‘Kleed jij je nog om, of blijf je zo?’, Elisabeth bekijkt haar man met een cynische blik. De toon voor de avond is gezet. We maken kennis met Pierre en Elisabeth, een getrouwd stel woonachtig in het hartje van Parijs. Ze zijn in afwachting van Marcel, de broer van Elisabeth, zijn vrouw Anna en Victor, de huisvriend van het gezin. Een gezellig familiedinertje staat op de agenda, maar hoe gezellig is dat eigenlijk? De voorstelling Welkom in de familie geregisseerd door Antoine Uitdehaag laat zien hoe familieleden het elkaar op ingenieuze wijze zeer moeilijk kunnen maken.
Jacqueline Blom speelt Elisabeth en verschijnt in schort op het toneel, duidelijk nog druk met de voorbereidingen van het diner. Peter Blok, in de rol van Pierre, ligt omgekeerd op de bank, verwoed opzoek naar zijn sleutels. Wanneer Elisabeth zich ermee bemoeit raken de twee in een discussie verwikkeld. Het is een huiselijk tafereel en het publiek wordt meteen gegrepen door de zo typerende dynamiek tussen een getrouwde man en vrouw. Ze zijn nog druk aan het kibbelen, wanneer Marcel, gespeeld door Hajo Bruins, binnenkomt. Bruins is geknipt voor de rol als de flamboyante Marcel. Zijn stem is luid, zijn haren weelderig en zijn grijns, die geen moment van zijn gezicht verdwijnt, is aanstekelijk. Marcel verwacht zijn eerste kindje en staat zo meteen in het middelpunt van de belangstelling. De in eerste instantie onschuldige vraag naar de naam van het kind, zorgt ervoor dat de avond ontaardt in een felle ruzie.
Geen overbodige luxe
Het decor is gedetailleerd en slim gekozen. Een grote volgepakte boekenkast vult de woonkamer en in het midden staat een oude leren bank waarover een gestreepte foulard is gedrapeerd. Er staat niets teveel, geen overbodige luxe, maar toch is het duidelijk dat we ons bevinden in een huishouden van een welgestelde familie. Ook over de kleding van de spelers is goed nagedacht. Elisabeth houdt bijna het gehele stuk haar schort voor, wat haar rol in de familie als moeder en huisvrouw benadrukt. Pierre draagt rode espadrilles en zijn broek en shirt zijn mosgroen van kleur. Het geeft hem een zachte, bijna suffe uitstraling. Het contrast met het snelle voorkomen van Marcel kan bijna niet groter. Zijn komst lijkt daarom een inbreuk te maken op de zo rustige linkse intellectuele omgeving van Elisabeth en Pierre.
Complete chaos
Vanaf het moment dat ook de zwangere Anna, gespeeld door Hannah van Lunteren, zich bij het gezelschap voegt, is de chaos compleet. Ruurt de Maesschalck speelt Victor die zich als mediator tussen de verschillende vuren probeert staande te houden. De bedeesde Victor blijkt echter een duistere kant te hebben, wat zo mogelijk voor nog meer opschudding zorgt. Even is ook de toeschouwer in de woonkamer van de familie aanwezig en wanneer de gemoederen steeds verder oplopen en een goed einde onmogelijk lijkt, zit iedereen op het puntje van zijn stoel.
Het toneelspel staat als een huis en de timing is perfect. De voorstelling blijft dichtbij zijn oorspronkelijke versie, Le Prénom en heeft de typische Franse sfeer weten te behouden. Een simpel verhaal, maar heel herkenbaar. Het is vaak niet zo ingewikkeld, al een enkele blik, een lach of een snelle opmerking tussendoor kunnen tijdens een familiediner voor grote ergernissen zorgen. Welkom in de familie is een zwarte komedie die de kracht heeft al deze facetten van het familieleven bij elkaar te brengen.
Tekst: Emma Louise Diest
Foto: Leo van Velzen
Gezien: Première 16 november, DeLaMar Theater, Amsterdam
Kijk hier voor meer informatie over Welkom in de familie.
Lees ook:Toevallige ontmoetingen op toevallige plaatsen
Lees ook:Welkom in het bos: weinig nieuws, toch spectaculair
Lees ook:Na de repetitie/Persona: Indringende vlucht uit de realiteit
Lees ook:Serious Request ook op toneel.blog
Lees ook:Lange dagreis naar de nacht: Eerlijk en ijzersterk toneel