Miss Monie is vijftig geworden en heeft vrienden en familie uitgenodigd. De dominante kasvrouw heeft haar ‘kasmonie’-deel vervroegd opgevraagd en iedereen verwacht een groot feest. Maar met een zwangere tienerdochter, een ‘borroman’ die ongevraagd plaatjes draait en een maatschappelijk werkster die zichzelf heeft verloren in te veel drank en liefde, lijkt de avond uit te lopen op een regelrechte nachtmerrie. Helaas ervoer Ludy Graffelman eenzelfde gevoel toen hij de voorstelling bezocht…
Het gegeven achter Alles is eetbaar is leuk: “Kan multicultureel theater zich ontdoen van zijn eigen clichés? En zo ja; wat blijft er dan van over?” Helaas is het antwoord Nee, er blijft niets van over. In ieder geval niet in deze vorm. Alles is eetbaar wordt opgevoerd als een echt toneelstuk, met veel dialogen. Dat is voor de Parade toch vrij uniek, daar overheersen de combinaties met muziek of beweging. Een voorstelling zonder muziek of dergelijke elementen is zeldzaam. Daarom zijn we des te nieuwsgieriger. Helaas wordt die nieuwsgierigheid geenszins bevredigd.
De uitvoering van Alles is eetbaar is bijzonder betreurenswaardig. De energie is veel te laag, de teksten lijken allemaal veel te veel op elkaar en zijn gigantisch langdradig. De dialogen schieten daardoor helemaal mis. Er gebeurt, ondanks het gegeven van de verduisterende, oude dame, de zwangere dochter en de theatrale andere personen zeer weinig. De momenten die als grap bedoeld zijn, komen helemaal niet aan. Drie van de platte karakters worden, ondanks het doel dat de makers zichzelf gaven, stereotype Surinamers, zoals ze door de media zijn gemaakt. Het vierde personage voegt niks toe aan het verhaal.
Het verhaal van de voorstelling laat eveneens te wensen over. Leidende vragen worden niet beantwoord en de bezoeker kan slechts speculeren. Dit is wel een slimme zet van de makers omdat de voorstelling nog een stuk langer door je hoofd blijft spoken, maar of dat een pre is?
Al met al is Alles is eetbaar geen aanrader. Ondanks dat de acteurs hun uiterste best doen en daarom hun applaus verdienen, is de uitvoering zwaar onder de maat. En het lijkt soms of de acteurs zelf ook wel weten dat het hopeloos is.
Alles is eetbaar is nog te zien tijdens de Parade in Utrecht en Amsterdam. Voor meer informatie, zie www.deparade.nl
Lees ook:Theo’s leven is niet zo leuk
Lees ook:Romeo en Julia met een kleurtje
Lees ook:Gezien: Kaatje is verdronken
Lees ook:Theatergroep Max heet nu Maas
Lees ook:Oerol: Opening mist wauw-effect