In Even babbelen met… beantwoorden acteurs, actrices, regisseurs en schrijvers enkele korte standaard vragen, zodat de lezers van Toneel.blog hen beter leren kennen. Natalie Heevel maakt, samen met Robin Berkelmans en Collin van den Broek, deel uit van het jonge theatercollectief Zure Room. Zure Room werkt momenteel aan de voorstelling Slagboomt in het kader van Orkater Nieuwkomers.
Wie ben je?
Natalie Heevel van theatergroep Zure Room, een collectief bestaande uit Robin Berkelmans, Collin van den Broek en Natalie Heevel. Wij maken fysiek theater voor iedereen die in een luchtkasteel woont. Theater voor jeugd en volwassenen vanuit een fysieke inslag. Een combinatie van dans, mime en muziek. Zure Room houdt van gekke wendingen, humor en een beetje ontroering op zijn tijd.
Wat was je eerste toneelstuk en welke rol had je daarin?
Mijn eerste toneelstuk ging over een verdwaald klein musje dat zijn nest kwijt was. Ik zat in een zwart gewaad in een hondenmand en speelde een kraai. Mijn tekst was ‘Kra. Kra.’ Ik zat op de kleuterschool en had de rol gekregen door te zeggen dat wij thuis een hondenmand hadden, wat een leugen was. In werkelijkhed hadden we alleen een miniscuul poppenmandje. Maar goed, je moet er wat voor over hebben om in de schijnwerpers te geraken! Mijn meest memorabele rol echter was die van schaap in het kerststuk van groep 7. Ik droeg een wit kleedje en was behoorlijk content met het stuk. Mijn tekst was: ‘Beh. Beh.’ Het was sensationeel.
Hoe kijk je daar op terug?
Het was de tijd van mijn leven. Ik werd toen al met name gecast voor beestachtige types. Blijkbaar viel mijn talent voor diertransformaties toen al niet te ontkennen.
Welke rol kostte het meeste bloed, zweet en tranen en waarom?
Tijdens onze afstudeervoorstelling kreeg ik een ongeluk tijdens de try-out. Een stuk glas sneed in een zenuw van mijn voet. Alle voorstellingen heb ik verder op krukken moeten spelen. Iedereen dacht dat het bij de voorstelling hoorde, maar ik heb nog nooit zoveel pijn gehad tijdens het spelen als toen!
Door die pijn kon ik een zeer overtuigende getergde blik opzetten, wat mijn rol waarschijnlijk wel sierde. Ieder nadeel heeft zijn voordeel.
Op welke rol ben je het meest trots en waarom?
Eigenlijk ben ik meer trots op een voorstelling, Ai Jij Ei, die we een paar jaar hebben gespeeld met Zure Room. Na de Parade deze zomer besefte ik me dat ik nog nooit eerder een rol 250 keer had gespeeld en dat vond ik toch wel een hele prestatie. Bovendien is spelen met Zure Room voor mij het allerleukst om te doen. Wij spelen theater wat we zelf bedenken en maken. Dat is voor mij de meest creatieve vorm van werken als speler.
Waar ben je momenteel mee bezig?
Op dit moment is Zure Room bezig met de voorbereidingen voor een nieuwe voorstelling, Slagboomt. Over anderhalve maand starten de repetities. We maken deze voorstelling als Orkater Nieuwkomers en werken samen met twee muzikanten. Daarnaast ben ik mijn afstudeerscriptie van Dramaturgie aan het schrijven en lessen aan het geven op de jeugdtheaterschool.
Welk stuk of welke rol zou je dolgraag nog willen spelen en waarom?
De rol van de enigzins Duits aagelegde en incapabele doch dominante Helga in Eins Zwei Dreistein, een voorstelling over drie laboranten die we volgend jaar met Zure Room willen gaan maken. En ik zou graag ooit een in quarterlife crisis verkerende homoseksuele Zweedse modeontwerper genaamd Davadav spelen, maar dat terzijde.
Zure Room is met Slagboomt vanaf mei 2009 in de Nederlandse theaters te zien. Meer informatie: www.orkater.nl of www.zureroom.nl.
Lees ook:Zure Room en Orkater
Lees ook:Delfts Rood: een week lang muziektheaterspektakels
Lees ook:Adopteer een theatermaker
Lees ook:Even babbelen met: Jorrit Ruijs
Lees ook:Wie niet waagt…