Voor vijf jonge mensen stopt onverwacht het leven. Vlak na hun dood komen ze elkaar tegen. Ze hebben vragen, ze zijn onzeker en verward – de spanningen lopen op. Woede op de dood die niet langer heeft willen wachten, spijt over wat er in hun leven is misgegaan en nog veel meer spijt over wat er allemaal niét is gebeurd. Maar er is ook een prettige verbazing over het dood zijn. En een heftige nieuwsgierigheid naar wat er nog komt. Theatergroep Siberia, voorheen Rotterdams Lef, speelt haar nieuwste voorstelling: Hemel/Hel. Ester van Aalst ging kijken.
De kleine zaal van de Rotterdamse schouwburg is omgetoverd en een catwalkachtig podium, in de vorm van een kruis, staat midden in de zaal. Het publiek zit hier midden tussen de uitlopers van de catwalk, verdeeld in vier gedeelten. Je kijkt letterlijk tegen de spelers op. Het is een heftige binnenkomst: keiharde housemuziek en vier swingende jongeren. De vijfde ligt stil op de grond. Ineens houdt de muziek op en vallen de jongeren in de contouren die op het podium staan.
Een voor een staan Melvin, Tiara, Inez , Jonathan en Darryl op. Verbazing. De verbazing overheerst alles. Heb ik gedroomd? Droom ik nog steeds? Iedereen houdt zich vast aan zijn of haar zekerheden. Hardlopen, muziek maken, feesten of die fiets repareren. “Geef me die sleutel eens aan!” En dan omkijkend waarom de sleutel niet wordt aangegeven en tegelijkertijd zich realiserend dat er iets niet klopt maar wat dan? Ze leren elkaar kennen maar het raakt niet. En daar verbazen ze zich weer om. Waarom voel ik niks? Slaan, schoppen maar ook zoenen: er wordt niets gevoeld. Toch, hoe kan dat? Dit voelt niet goed. De verhalen van hun te vroege dood wordt langzamerhand duidelijk. Triest, stom en domme pech… De muziek knalt soms van het podium. Een keertje zodanig dat je je oren dicht wil doen. Toch, het past zo bij het verhaal. Geen enkel moment verslapt de aandacht van de spelers. Zij zijn in het spel. Gelukkig, want door zo dicht op bij je publiek te spelen zou elk afdwalen keihard worden afgestraft. Wel maakt de opstelling nieuwsgierig of je zittend in een van de vier andere delen van de zaal een hele andere voorstelling ziet.
Bijzonder is dat Hemel/Hel geschreven is door een samenwerking van de beginnende schrijvers Maarten Bakker, Melissa Prins, Rick Steggerda en Maaike Bergstra met toneelschrijver Rob de Graaf. Een samenwerking die een toneelstuk heeft opgeleverd dat je laat nadenken over je leven, over je toekomst en hoe je herinnerd wil worden.
Deze spelers en deze schrijvers hebben een prachtige voorstelling neergezet. Jongeren die ineens beseffen dat alles wat ze nog willen voorbij is, hen rest alleen hun verleden. Theatergroep Siberia wil met Hemel/Hel een nieuwe generatie jeugdtheatermakers, acteurs en schrijvers de ruimte geven om hun plek in het theaterlandschap te vinden. Dat is ze met deze voorstelling goed gelukt. Toneel.blog hoopt nog heel vaak van deze acteurs en de schrijvers te mogen genieten.
Tekst: Ester van Aalst
Lees ook:Cast Ontdekking van de hemel compleet
Lees ook:Experiment: Hamlet moet dood
Lees ook:Ver weg van de Nederlandse wintertijd
Lees ook:Inside Out: merkwaardig verbond met jongeren
Lees ook:Suburbia houdt audities voor Faust