Een man wordt besprongen door koortsachtige herinneringen aan zijn jeugd, aan zijn echtgenote, aan het kind dat zij persé wilde en hij niet. Vooral aan zijn zoon die hij na zijn echtscheiding nooit heeft leren kennen. En die nu, begin veertig en lijdend aan een dodelijke ziekte, eindelijk naar hem vraagt. Theatergroep Het Vervolg brengt de bewerking van de prachtige roman Datumloze Dagen van Jeroen Brouwers naar het theater. Een voorstelling over een troebele vader-zoon relatie in het teken van leven, liefde, schaamte en dood. Ester van Aalst bekeek de Datumloze Dagen in Maassluis.
Het is een klein zaaltje dat doet denken aan het dorpstoneel, maar er op toneel gebeurt is geen dorpstoneel. Tom Jansen speelt de theaterbewerking van de indrukkwekkende roman van Jeroen Brouwers: Datumloze Dagen. Een monoloog die mede ontstaan is door het verlies van de zoon van de auteur. De monoloog die eigenlijk bedoeld was voor de onverwacht te vroeg overleden acteur Roef Ragas. De monoloog die uiteindelijk een boek werd. De monoloog die vervolgens weer tot theatermonoloog omgevormd is.
Een naamloze man vertelt al dwalend en tellend door een bos zijn verhaal. Hoe hij met Mirjam trouwt en al tijdens de huwelijksreis in 
Domburg , “met de nadruk op dom”, weet dat het mis is. Hoe hij per ongeluk een zoon kreeg. Tragisch komisch hoe je als man tegen je wens in, vader kan worden. Lang blijft deze vader niet in het leven van zijn zoon. De scheiding die je al bij de huwelijksreis voelt aankomen vindt pas plaats als de jongen zes is. Tweemaal ontmoeten vader en zoon elkaar nog. Beide keren herkent de vader zijn zoon niet. Deze ontmoetingen zijn schrijnend en tegelijkertijd zo begrijpelijk. Het keerpunt komt onverwacht aan het eind van de monoloog. Op zijn sterfbed vraagt de zoon naar zijn vader, zijn verwekker. Het slot is ontroerend mooi. Je bent weer terug bij het begin van het verhaal.
Tom Jansen praat af en toe wat binnensmonds en is daardoor soms slecht te verstaan. Dat past ook wel bij zijn rol. Zijn lage stem neemt je mee in het verhaal. Hij is onverstoorbaar. De mobiele telefoon die midden in de voorstelling afgaat wordt met ironie gehoord en afgewacht. Daar zie je zijn kracht. Geen afkeuring voor een vergissing van een van zijn toeschouwers.
Het is onduidelijk waarom er een pc op het bureau staat. Zou het nog steeds de meelopende tekst zijn waar de recensie van de Volkskrant in mei 2008 repte? Dat verklaart wellicht ook de haperingen die af en toe te horen zijn. Jammer.
Het is een lange zit. Een anderhalf uur durende monoloog is geen sinecure. Niet voor de acteur en niet voor het publiek. Misschien moet je boek lezen maar dan mis je wel het markante hoofd van Ton Jansen die je de tragiek van het verhaal ook laat zien.
Datumloze Dagen is nog tot en met 28 maart in de Nederlandse theaters te zien. Meer informatie: www.hetvervolg.nl
Tekst: Ester van Aalst – Foto’s: Leo van Velzen
Lees ook:De mist rond Ko van Dijk
Lees ook:Ver-van-mijn-bed-nieuwsberichten komen tot leven
Lees ook:Baby voor Bedscènes-acteur Dick van den Toorn
Lees ook:Eva Jansen Manenschijn wint de ITs Ro Theater Playwriting Award
Lees ook:Kun je goed zijn in een verrotte wereld?