Een intieme huiselijke sfeer in de zaal van Theater Bellevue. Een zacht kerstmuziekje draait op de achtergrond en het publiek zit aan kleine tafeltjes verlicht door kaarsen. Als alle stoelen bezet zijn nemen de laatste mensen plaats aan de bar. Op het podium staat een grote kerstboom en daarnaast een openhaard waar drie sokken aan de schouw zijn opgehangen.
Het gezellige kerstgevoel bloeit op bij de voorstelling van het cabarettrio Rooyackers, Kamps en Kamps.
Dit trio was een van de grootste en meest fameuze cabaret groepen van Nederland in de afgelopen decennia. Ze traden op door heel het land en iedereen kende Bor Rooyackers, Tim Kamps en Wart Kamps. Een aantal jaren geleden is het trio uit elkaar gevallen en gingen Tim en Wart samen door als Kamps & Kamps. In de voorstelling ontmoeten de drie mannen elkaar weer op het kerstdiner. Samen blikken ze terug op hun meest en minst succesvolle momenten uit hun carrière. Dit weerzien lijdt tot een aaneenschakeling van pijnlijke, grappige, weerzinwekkende, bizarre en mooie herinneringen. Er worden hevige discussies gevoerd, oude brieven voorgelezen, de kerstman komt langs, we reizen in een tijdmachine en er wordt samen muziek gemaakt. Het is een kerstdiner met vele wendingen.
Uitgekauwde grappen
De cabaretvoorstelling Een pijnlijke kerst met Rooyackers, Kamps en Kamps is een aaneenschakeling van korte sketches. De onderwerpen van de sketches volgen elkaar rap op en er is veel verschil in attributen, muziek en mise-en-scène. Hierdoor ontstaat er een energiek geheel, waarbij het publiek zich geen moment hoeft te vervelen. Mocht de verveling een momentje toeslaan dan word je meteen door Bor, Tim of Wart aangesproken en bij de voorstelling betrokken door middel van een quiz, muziekinstrument of pijnlijke vraag. De thema’s van de grappen beslaan voornamelijk uitgekauwde onderwerpen zoals homofobie, nazi’s, joden, seks, toiletgewoontes, stereotypen en allochtonen. Tevens zijn de grappen slecht uitgewerkt en komen de meeste daardoor slecht uit de verf. Het stuk zit rommelig in elkaar. De scènes kennen geen duidelijk begin, einde of climax en de overgangen tussen de sketches zijn warrig. De hele uitvoering is alles behalve strak. De techniek is niet goed afgesteld op de voorstelling en loopt de helft van de tijd achter de zaken aan. Naar het einde van de avond toe liggen de acteurs zelf bijna dubbel van het lachen op het podium. Het lijkt net of we naar een try-out aan het kijken zijn waarbij alles mis gaat.
De briljante kerstjingles van Wart brengen nog enige charme aan in dit stuk inhoudsloos cabaret. Een pijnlijke kerst met Rooyackers, Kamps en Kamps is inderdaad een pijnlijk geheel bestaande uit improvisaties zonder enige houvast.
Tekst: Gaby Langendijk
Gezien: 19 december, Theater Bellevue
Lees ook:Parade: Sterke slapte en gitaristen bij Monica da Silva Trio
Lees ook:Talkshow met Vegetarische Slager op Fringe Festival
Lees ook:Start kaartverkoop nieuwe familievoorstelling Ro Theater
Lees ook:Wie zijn de halve finalisten van Cameretten?
Lees ook:Man met hoed op de Parade